Heb je een droom waar je vast in geloofd? Een echt ideaal in je hart en je hoofd? Of droom je enkel maar snachts in je bed, met de deuren op en de wekker gezet?
De ene droom is de andere niet. Ze nemen je mee in het schemer gebied van weemoed en pijn en verbeelding en hoop. Ze komen en gaan en zijn nergens te koop.
Elke droom bestaat pas, als jij hem binnen laat. Gaat 'ie leven, krijgt 'ie adem, wordt 'ie waar.
Of dat hoop ik maar!

Maak je dromen waar.

Leef het leven in de breedte want je weet niet hoe lang die wordt.

Mijn droom bestaat al jaren. Ooit wil ik naar Australië. Dat land wil ik gezien hebben. Daar moet je geweest zijn. Een droom land, qua landschap, zeeën, prachtige stranden en een fantastisch volk.
Het staat bekend als backpackers land. Dat lijkt me ook wel wat. Dan komt daar nog bij dat alle series uit Australië op tv bij dit mooie beeld bij mij heel erg versterken. Twee jaar geleden ben ik begonnen met paardrijden. Ook een droom en werken op een ranch zoals McLeods Daughters, dat wil ik nou ook.

Maar om te kunnen backpacken moet je aardig wat spaargeld bij elkaar gesprokkeld hebben.

In januari 2014 heb ik m'n droom op het werk met een paar collega's besproken. Ik had al vaker gezocht naar informatie en mijn financiën daar naast gelegd. Maar nee, helaas gaat het mij niet lukken. Was mijn conclusie. Ik ga met Saksia, een collega, in gesprek. Ik had namelijk aangegeven dat mijn droom om naar Australië te gaan niet gaat lukken en dat ik daarom op het internet ben gaan zoeken naar ranches in Amerika en dan maar voor een paar weken.Ze kijkt me aan met een blik en zegt, maak je nu geen grote fout?

Het gesprek zit me niet lekker. Thuis pak ik toch maar weer een de laptop erbij. Ik reken weer opnieuw alles uit. Misschien gaat het toch wel lukken. Er zitten nog een paar gaten in de begroting. Houd ik mijn huis dan aan of niet? Moet ik misschien mijn auto verkopen? Ik kan deze keuzes nog niet maken. Maar wat ik dan wel weet is dat ik besloten he, Ik ga! Hoe het allemaal rond gaat komen zie ik in de loop er naar toe wel.
Na gesprekken op het werk voor onbetaald verlof, met mijn ouders en een flinke puzzel met data, verjaardagen, oud en nieuw, onbetaald verlof en verlof uren neem ik besluit om van 13 september tot en met 13 januari naar Australië te gaan.
Op deze manier ben ik nog bij de 60e verjaardag van mijn moeder en wanneer ik m'n ticket na de eerste week van oud en nieuw boek, is hij veel goedkoper.

Ik heb mijn ticket betaald, de eerste stap richting het backpacken. Nu de rest nog.
Making my dream come true