Dag 4

De nacht weer heerlijk geslapen. Het bed ligt gelukkig erg goed. Ik wordt vroeg wakker. Ik ga via mijn telefoon, die het gelukkig weer doet, op zoek naar een hostel in Bondi. Ik vind er een die niet duur is. Incl ontbijt en wifi. Ik boek weer 3 nachten. Het ligt naast het strand dus dat komt vast wel goed. Via de aardige roommate had ik al gegevens gekregen hoe ik in Bondi kon komen. Dus dat gaan we maar regelen!

Ik pak al mn spullen weer in en check uit! Maar laat mn tas nog even staan. Wanneer ik daar nog niet mee hoef te zeulen is dat beter. Ik ga opzoek naar de zeven elf winkel. Daar kan ik mijn buskaartje kopen. Het schijnt niet ver van mn hostel te zijn. Op de een of andere manier zoek ik naar iets waar 7 11 op staat. Maar eenmaal in de straat waar ik moet zijn zie ik dat het gaat om 7eleven. Deze winkels had ik al wel gezien. Soort supermarkt is het geloof ik. Ik koop mijn buskaartje naar Bondi. Kosten me 3 dollar. Das echt niet duur. De trip schijnt een half uurtje te duren. Ik ga maar terug naar mn hostel, haal mn tas en ga naar de bushalte. Alles is gelukkig dichtbij.
Eenmaal bij de bushalte duurt het wel erg lang voordat de juiste bus voorbij komt… geen idee hoe dat nu weer werkt. Ik kijk op het schema. Ik moet bus 333 hebben, dus moet naar platform C. Dan ga ik daar maar heen. Ook daar duurt het eeuwen en er komen veel bussen voorbij ook 333. Maar hij stopt niet waar ik sta. Das raar. Dan maar vragen aan de buschauffeur. Die legt me uit ,dat daar waar ik dus net stond…..wel op de juiste plek stond…. Grr. Duurde mij dus gewoon te lang. Geduld is een schone zaak. Ik heb m’n bus net weer voorbij zien rijden dus ik zal een half uur moeten wachten. Oke…zet m’n tas neer en wacht maar geduldig op de bus. Eindelijk is de bus daar. Moet ik blijkbaar m’n kaartje zelf stempelen in de bus. Oké, maar het stempel automaat doet het niet. Wat nu. Ik geef het aan bij de buschauffeur maar de beste man geeft geen reactie. Hmm wat te doen. Er stapt een jonge meid in en heeft al snel door dat er een groot vraagteken boven mn hoofd staat. Ze is vriendelijk en zegt me wat te doen. Gewoon gaan zitten, hij doet het niet. Top. Gratis ritje. Ook prima. Richting Bondi zijn er verschillende haltes waar jongens met een surfboard de bus binnen komen. Oké, ik ga dus echt naar het strand. Grappig, dat je met je surfboard gewoon de bus in mag. Even later wil de er een jongen in wetsuit en surfplank naar binnen. Hij wordt geweigerd. Blijkbaar mag het alleen als je hem netjes hebt ingepakt. Bij het strand geeft de vriendelijke dame aan dat dit de plek is van het strand dus dat ik hier het beste kan uitstappen. Anders wordt het een lange wandeling want hij stopt niet meer bij het strand, alleen hier. Super aardig. Ik stap uit en ga op zoek naar m’n hostel. Wat ben ik blij dat ik een screenshot gemaakt heb van het adres en de plattegrond. Maar blijkbaar moet ik nog weer even op kaartlezen les, want ik ga natuurlijk eerst weer de verkeerde kant op. Eenmaal door hebben welke kant ik op moet, is het een mega steile wandeling. Hoe lang nog? Want met rugzak van 18 kilo is dit best een zware wandeling. Ik dacht dat ik naast het strand zat. Blijkbaar dan toch niet helemaal. Gelukkig is het toch niet ver.Bondi Shores heet de hostel. En het zit in een hotel. Dus ook daar moet ik weer zoeken naar de ingang. In het hotel de trap op naar het bordje hostel.
Eenmaal bij de laatste trede zegt er iemand. Kom maar verder ik zit links. Huh? Hoe weet iemand dat ik er aan kom? Ik ga dus maar braaf links en zie de eigenaar in zijn kantoor zitten. En zie nu ook meteen waarom hij weet dat ik zoekende was. Overal hangen camera’s in de gangen. Hij vraagt me om te gaan zitten op de leren bank die aan vervanging toe is. Prima. Ik wacht wel even. Hij doet wat zaken en regelt dan met mij alle zaken, van sleutels tot toegangscodes en geld. Hij is erg aardig en vraagt na de standaard zaken of hij nog iets voor me kan doen. Ik geef aan dat ik opzoek ben naar hoe ik in Tamworth kan komen. Komende zondag. Hij is super vriendelijk en zoekt uit waar de hostel in Tamworth is en we boeken direct. Want ja ik moet daar toch heen en het is maar voor 1 nachtje in principe. Daarna gaan we opzoek naar hoe je daar komt. Na veel gepuzzel geeft hij aan de goedkoopste manier met de greyhoundbus is. Maar voor 20 dollar meer kan je met de trein. Na zelf ook maar eens een kritische blik gegeven te hebben, kom ik er achter dat de bus alleen’ s nachts rijd en dat ik dan midden in de nacht aan kom. Ik weet niet of ik daar wel zin in heb. Dus kies voor een treinticket. Best duur. Maar de treinreis duurt dan ook 6 uur. De bus was een half uurtje langer. In de trein krijg je net als in het vliegtuig een stoelnummer toegewezen. De eigenaar van het hostel geeft aan dat dat komt omdat de treinen vaak vol zitten en het lange reizen zijn wil je, je stoel graag verzekerd hebben. Das waar. Nou goed, treinticket ook maar geboekt. Wil toch graag naar Leconfield, de oefenranch, dus zal naar Tamworth moeten. Super aardig dat deze man dit allemaal voor me uitzoekt. We zijn er 1,5 uur mee bezig geweest, maar gelukkig heb ik nu alles geboekt en heeft hij alles gratis voor me uitgeprint. Ik ben helemaal blij dat ik hier ben. Hij laat mij mijn kamer zien. Ik heb weer een 4 persoons dames kamer en er schijnen 2 andere meiden al te zijn. Eenmaal in de kamer is er niemand en wordt de eigenaar boos omdat mijn bed blijkbaar nog niet opgemaakt is. En gaat het zelf doen. Vraagt zichzelf hard op denkend af waarom die eigenlijk iemand in dienst heeft als deze persoon dat toch niet doet. Haha. Nu hij weg is kan ik me omkleden en op naar Bondi Beach! Het strand had ik al gezien toen ik de bus uit stapte. Wow erg mooi, maar minder groot dan ik had gedacht. Lijkt op tv een stuk groter. Het is hier 17 graden ongeveer. En er waait een stevige wind. Het strand ligt een heel stuk lager dan de wegen en bebouwing. Na de afdaling ben ik dan ook eindelijk daar waar ik eigenlijk de aller eerste dag al had willen zijn! Bondi Beach! Het zwaait flink en er zijn ook flinke golven. Ik geloof dat ik ze nog nooit zo gezien heb. Heerlijk. Ik wil zo graag het water in. Ik zoek een plek om te liggen. Er wordt aangeraden om tussen de aangegeven vlaggen te gaan zwemmen vanwege de sterke stroming. Dan zal er wel een hele sterke stroming staan want wat is afgezet is echt een heel klein stukje. Ik leg mijn mooie Sydney handdoek neer en kleed me om. In bikini alleen vind ik het al koud en ben het water nog geen eens in. Das een tegenvaller. Maar hoe ook. Ik zal die zee in vandaag. Dus op naar de zee. Die is behoorlijk houd en ik moet toegeven. De stroming is behoorlijk sterk. Ik begrijp nu dat ze in de Bondi Beach serie aangeven dat mensen in paniek raken wanneer ze geen grond meer onder hun voeten hebben. En dat zegt een best wel wat van een goede zwemmer( ik dus..). Kalmpjes aan dan maar. Er zijn nog 4 andere jongens om me heen voor de rest is het in het water uitgestorven op de surfers in wetsuit na. Na 5 min heb ik het wel gezien. Van de golven nog niet echt genoten, maar dat gaat vast ergens hier in Australië nog wel goed komen. Ik ga terug naar mijn handdoek. Maak een mooie foto van de bekende strandwacht die op een paar meter afstand staat in een dikke winterjas en slippers. Ik kan niet meer warm worden. Ik had een voorgevoel, dus trek de strategisch meegenomen trui aan. Van de korte broek maak ik een lange broek. Nog heb ik het niet warm. Dan de schoenen ook maar aan en op naar het strandpaviljoen. Tijd voor een heerlijk warme latte. Ik wordt er weer heerlijk een beetje warmer en energieker van. Tijd om de winkels hier maar eens te gaan bekijken.
Ik zie een shop met alleen maar mooi strand kleding. Daar gaan we maar eens kijken naar een nieuwe warme trui. De trui die ik heb meegenomen heeft zijn beste tijd inmiddels wel gehad. Er zijn te veel leuke dingen hier. Ik wil alles wel meenemen. In de andere winkels is het niet anders. Ik word er dol gelukkig van, voor mij zijn deze beachwear shops echt hemel op aarde. Waar moet ik zijn in Nederland om dit te kunnen halen? Na een paar uur heb ik mezelf genoeg verlekkerd en koop een heerlijk hoodie van Bondi Beach met de tekst winter 2014. Die is voor hun natuurlijk geweest maar die van mij komt nog dus is zeker van toepassing. En hij is nog in de opruiming ook.
Ik besluit terug te gaan naar mijn hostel. Nog steeds niet helemaal warm neem ik eerst maar eens een hete douche en ga dan op zoek naar een eet tentje. Mijn kamer genootjes zijn er nog niet. Dat wordt alleen eten. Dat is dan maar even niet anders. Ik zoek naar eettentje die een beetje betaalbaar zijn. Het eten hier in ongelofelijk duur. En kom weer uit bij een Italiaans restaurant met twee gezellige homo´s die de sfeer maken. Ik denk dat ze de eigenaren zijn. Het is niet druk in Bondi dus veel te zien valt er niet maar de mannen vermaken me prima. Ik besluit deze avond maar lekker vroeg te gaan slapen.

Rond 1.00 uur snachts wordt ik wakker gemaakt door de felle lamp in mijn kamer. Mijn twee roommates zijn ook `thuis`gekomen. Het zijn twee heerlijk gezellig en kletserige dames uit Duitsland. We maken kennis en kletsen nog een flinke tijd. Ze zijn allebei wat jonger dan mij maar vol levens ervaring en hebben al veel gereisd. De ene is getrouwd met een Koreaan. En de ander heeft haar vriendje voor het reizen maar even achter gelaten. Dit leek haar leuker en haar vriend kon het ook niet betalen om mee op reis te gaan. Zij hebben al plannen voor morgen maar we besluiten af te spreken om in ieder geval samen te eten. Gezellig! Eindelijk kan ik dan weer verder slapen.