Dag 5

Ik heb heerlijk geslapen en ga opzoek naar een ontbijtje. Het gratis ontbijt van de hostel bestaat uit beschimmeld brood en bedorven melk. Bah. Voor de rest bevalt het me prima hier en het bed is goed. Voor mij wel 1 van de belangrijkste dingen. In de straten naast de hostel zijn wat supermarkten en er is een goedkope groeten en fruit boer. Dus ik sla wat brood op, boter, beleg, drinken en koop wat fruit. Ik heb een koelkastje in mijn kamer, das best handig.
Na mijn heerlijk ontbijt besluit ik de coast walk te gaan lopen. Gisteren een jongen gesproken op het strand, de wandeling was een echte aanrader en ik had verder toch nog geen plannen. Het is mooi weer, aardig windje en ongeveer 17 a 18 graden. Heerlijk weer om te wandelen. Overal heb je prachtige uitzichten. De zee, de golven het is allemaal oogverblindend mooi. Van elk strand en baai maak ik een foto. Mijn wandeling gaat tot Coogee. Ongeveer 5 kilometer denk ik. Verder kan ik ook niet geloof ik, tenminste ik kan geen duidelijk pad verder vinden. Ik ben ook al ander half uur aan het wandelen. En moet dus ook 1,5 uur weer terug. Ik neem nog een lekkere middag lunch. Het is er enorm druk en het heeft een super sfeer. Heerlijk even zitten en mensen kijken. Omdat ik alleen aan de bar zit gaat het barmeisje een gesprek met me aan. Alle mensen vragen continu hoe het met je gaat en doen geïnteresseerd. De één wat oprechter dan de ander maar ik blijf het aardig vinden. Zouden wij ook eens wat meer moeten doen. Goede middag, hoe gaat het? Het is meer een hallo en je antwoord er normaal gesproken niet op, maar soms ook wel en dat maakt het zo leuk. Dus gaat het vaak van, Ja prima en met jou? Ik loop de weg weer terug naar Bondi. Het wordt vloed, en op één van de baaien loopt het water nu over de inhammen heen waar ik vanmiddag nog over heen kon lopen. Er is een man die de baai in duikt om te gaan zwemmen. Hij zwemt richting een strandje, maar daar stroomt ook het water heen. Het is een enorme klotsbak en ik hem enorme respect voor hem. Dit gaat zwaar worden. En het lijkt ook alsof hij op 1 plek blijft liggen maar toch langzaam maar zeker komt hij vooruit. Ik loop om de baai heen en zie dat hij ook al bij het strandje is. Hij rent het strand op, tikt de stenen muur die om het strandje heen loopt aan en rent weer terug de zee in. Zo ongelofelijk knap. Ik ben benieuwd hoe hij het water weer uit klimt want dat is nog best gevaarlijk. Maar hij weet zijn trapje zo te vinden en met één golf staat weer op de kade. Knap hoor. Ik schatte hem een jaartje of 60. Ik zou hem dit nu met mijn conditie niet eens na kunnen doen. Onder de indruk loop ik weer terug naar Bondi. Eenmaal een douche in mn hostel en dan komen de Duitse dames alweer en gaan we samen eten bij een tentje aan de overkant. Ik heb me prima vermaakt met deze dames. Zijmoeten morgenvroeg om 5 uur al weer weg dus ze gaan vroeg naar bed. Ik heb hier verder weinig te doen, dus blijf ook maar in mijn kamer. We blijven maar kletsen en kletsen tot het 00.00 is. De dames moeten nu toch echt gaan slapen. Ik wens ze veel plezier op hun reis.