Dag 2

Dag 2.
Ik slaap tot 10.00 uur s’ochtends door. Heerlijk geslapen. En voel me goed uitgerust. Ondanks het weinig slapen tijdens de vlucht en de hele dag van gisteren voel ik me prima. Hoe zat dat met een jetlag? Ik voel niks? Moet ik me nu moe en of ziek voelen? Misschien komt dat nog? Puck en ik hadden besloten beide onze eigen gang te gaan vandaag. Ik besluit opnieuw naar het Opera House te lopen om hem van dichtbij te bezichtigen. Daarna zie ik wel weer verder. De mensen in de straten zijn opgewekt. Ik zie veel mensen in pak. Zijn zij aan het werk? Of hebben zij continu pauze? Geen idee hoe het werkt. De oversteek plaatsen(zebra’s hebben ze niet, alleen twee lijnen waar je binnen kan blijven) hebben een leuk geluidje. Ik heb er een filmpje van gemaakt. Ik kom weer aan bij het Opera House, maar nu sta ik er gewoon pal naast. Wat een fantastisch gebouw vind ik dit. Ik wordt er ontzettend blij van. Kan het nog steeds niet geloven dat dit allemaal nu gebeurd. Je kan er helemaal omheen lopen. En ik ben zelfs maar gewoon even naar binnen gestapt. Het ziet er een beetje gedateerd uit van binnen maar dat hindert me niet. Het dak bestaat uit allemaal tegeltjes. Het lijken wel badtegeltjes. Nooit geweten. Ik dacht dat het grote platen waren. Ook is ie niet zo wit als ik had gedacht. Maar dan kijk ik weer naar de tegels. Wie maakt dit dan ook schoon? En hoe vaak doen ze dat? Is het raar dat dit mij zo nieuwsgierig maakt? Ach. Ik loop weer verder. Ik heb inmiddels wel van alle kanten en hoeken een foto gemaakt….En natuurlijk ook van de Harbour Brige. Wow oud en nieuw moet hier wel geweldig zijn.
Ik had gezien dat er ergens in de buurt een botanische garden was. Dus besluit om daar maar eens heen te gaan. Het ligt naast het Opera House. Om me heen allemaal hardlopende mensen. Alweer. Deze stad ademt sport en hardlopen maar misschien komt dat omdat a.s. zondag de marathon van Sydney gelopen wordt? De tuin is adembenemend mooi. En er lopen en vliegen allerlei bijzondere vogels. Vliegen die alleen in deze tuin of zijn dat de huismussen van Australië. Zomaar weer een vraag die opkomt. Weer allemaal hardlopende mensen, maar nu zie ik ook dat sommige groepen instructeurs hebben. En er worden grondoefeningen bij gedaan. Heerlijk. Krijg gewoon zin om mee te doen. Wanneer ik blijf staan om te kijken welke oefening de volgende is word ik vriendelijk verzocht weer verder te lopen. Nou vooruit. Maar dat maakt me niet minder nieuwsgierig. De tuin is enorm en loop heel wat kilometers af. Wanneer ik bijna de tuin weer wil verlaten zie ik iemand rekken en strekken naast het wandelpad. Ik kan het niet laten en ben te nieuwsgierig hoe dat zit met het hardlopen en werk etc. Dus vraag ik het maar gewoon op de man af. Laat me eerst eens vragen of die man wel van hier is. Want voor het zelfde geld heb ik een toerist te pakken. Hij komt uit Sydney, wat een opluchting. En zijn antwoord is, dat ze hier allemaal hardlopen. Die mogelijkheid krijg je gewoon voor in je lunchtijd. Hij loopt een uur hard en kan dan op het kantoor douchen en weer verder aan het werk. Hoe lang heeft hij pauze als hij een uur mag hardlopen? Eigenlijk heeft hij maar een uur pauze maar soms maakt hij daar ook wel eens 1,5 uur van. Dat maakt niet zoveel uit. De baas doet daar niet zo moeilijk over. En ik geloof hier heilig in. Als je werkgever je de mogelijkheid bied om te kunnen sporten, douchen etc. dan ook niet moeilijk doet over een half uurtje dan bied dat rust en kan je gemakkelijk weer verder werken. Ik heb soms liever een kwartiertje extra zodat ik mijn hoofd weer leeg heb en weer volop aan het werk kan, dan dat ik na een half uurtje weer moet beginnen maar m’n draai niet kan vinden. Wat ben ik blij deze man gesproken te hebben. En natuurlijk heb ik wel even gekeken naar wie ik ging aanspreken, dames! ;-) Hij was erg knap, maar dat gaat hier nogal snel, weinig lelijke mannen te vinden hier. Ja, de toeristen. Ik loop verder door de stad. Na de botanische tuin kom uit bij een tweede park. Het Hyde Park. Dit had ik al gezien maar dan vlugtig omdat we net uit de trein waren gestapt hier en naar de overkant gingen. Nu loop ik er rustig doorheen. De bomen hier zijn zo mooi, enorm en met gladde schors. Dit park is niet zo groot. Snel er weer uit en door naar de winkelstraten en terug naar mn hostel. Het i al weer rond etenstijd, zeg maar 17.00 uur. Maar al snel geleerd dat het hier om 18.00 uur ook echt gewoon donker is en wou graag voor het donker weer terug zijn. Vlak voor dat ik naar mn hostel ga vind ik de supermarkt. De Coles. Wow alles is zo duur hier. Ook al gaat het om dollars en is het omgerekend goedkoper, is het nog steeds duur. Maar goedkoper dan alle andere winkeltjes in het centrum sla ik hier maar wat nuttige dingetjes op en koop ik o.a. brood zodat ik na het opstaan direct kan ontbijten. Afrekenen kan hier net als bij ons gewoon aan de kassa, maar veel meer wordt hier gebruik gemaakt van de zelfscan kassa’s. Maar daar moet ik nog maar even aan wennen. Oud en vertrouwd ga ik dan maar gewoon in de rij bij de kassa staan. En dan die Australische dollar, wat raar geld. Het papier geld voelt glad en sterker dan onze euro en de munten zijn net alsof ze uit een speelgoedkassa komen. Abnormaal groot ook of heel klein, maar de grote komt niet overeen met de hoeveelheid. Went ook vast wel. Terug naar m’n hostel. Het voelt goed dat dit nu de plek is om te verblijven voor de komende dagen. In mijn kamer spreek ik Clare weer. Ik zoek een plek om lekker te eten maar niet te duur. Ze geeft de tip om de hoek een burger te halen naast de coles. Anderen gaan koken, maar ik ben toch wat meer in vakantie stemming dan dat ik had gedacht. Dus laat liever even voor me koken. En alleen eten is even geen probleem. Ik doe hier, wat ik wil doen. En dit voelt prima zo. Puck en Clare liggen elkaar prima. Ze zijn wat te gezellig en overdreven samen. Dat laat ik liever aan hun over en doe heerlijk mijn eigen ding. Ik wil me hier aan niemand storen. Ik ben hier voor mezelf. Dus laat hun lekker koken terwijl ik opzoek ga naar de hamburgertent. Eenmaal gevonden kan je zelf kiezen voor welk stuk vlees je wil en van welke koe en welk stuk. Heerlijk! Fantastisch hoe dit werkt. Geweldig Vlees! Ik hoop dat dit overal zo blijft. ‘s avonds doen we weer een drankje bij een bar om de hoek. Volgens Clare kan je het best aan de overkant bij Pie Face, een echt typisch Australische pie halen, meat pie. Goed idee, dan haal ik dat als ontbijt voor de volgende dag. Zo gezegd zo gedaan!!